Filmy surrealizm, masturbacja, satyra

Adaś Miarczyński – lat 44 nie ma szczęścia w życiu. Strudzony, boi się nawet otworzyć oczy po przebudzeniu. Denerwują go sąsiedzi, psy załatwiające swoje potrzeby gdzie popadnie, odgłosy robót ulicznych. Spotkania z matką, synem a tym bardziej z byłą żona przysparzają mu tylko dodatkowych stresów. Jest sam. W codziennym życiu wiernie towarzyszą mu tylko komiczne rytuały i przyzwyczajenia. Dręczony obsesjami stoi na skraju załamania nerwowego. Postanawia przełamać schemat dnia codziennego – wyrusza nad morze. Pojawia się nadzieja na zregenerowanie strapionego umysłu…

Zagadkowy tytuł oznaczający w dialekcie romańskim "pamiętam" znakomicie oddaje poetykę i nastrój tego obrazu. Jest to opowieść o jednym z miasteczek włoskiej prowincji w latach 1930 - 35, kiedy to największy wpływ na sytuację ówczesnych Włoch wywierał kościół i ideologia faszystowska. Przede wszystkim jest to jednak historia mieszkańców włoskiej prowincji - ludzi, których życie upływa obok głównych nurtów życia politycznego i społecznego. Jest to historia leniwego, zamkniętego w sobie, nieprzeniknionego życia włoskiej prowincji, historia obijactwa, mizernych uczuć, śmiesznych po trosze aspiracji i pragnień - mówił o swym filmie Fellini. Reżyser jest daleki od idealizowania wspomnień z dzieciństwa. Jego film jest w równej mierze krytyczny co szyderczy. A mimo to z każdego kadru przebija wzruszenie i czułość wobec spraw i ludzi tamtego świata. Wobec wspomnień, których okruchy uwiecznione zostały z niezwykłą siłą artystycznej wizji.

Błyskotliwy, surrealistyczny, zabawny - zachwycali się krytycy. Dzieło Felliniego nie każdego jednak zachwyci. Ale też nikogo nie pozostawi obojętnym wobec tego filmu. Oto poznajemy Snaporaza - kobieciarza, który nie marnuje żadnej okazji do podboju. Jedna z tychże okazji powoduje, że nasz bohater podążając za nią trafi wprost do miasta, które od początku wydaje się być inne niż zwykłe miasta - jest to bowiem miasto kobiet, w którym na dodatek akurat trwa kongres feministek. Snaporaz trafia więc prosto w środek agresywnych, pożądających i kipiących nieskrywanym seksapilem kobiet, które w połączeniu z męskimi fantazjami głównego bohatera, kreowanego przez Marcello Mastroianniego, są kanwą opowieści Felliniego.

"Kot Fritz" Ralph'a Bakshi'ego (Ralph Bakshi) to film animowany przedstawiający w krytyczny oraz satyryczny sposób szereg wad społeczeństwa amerykańskiego końca lat sześćdziesiątych. Tytułowy Kot Fritz nie dba o wykształcenie, bierze udział w orgiach, nie stroni od alkoholu i narkotyków, utrzymuje się dzięki opiece społecznej.

Na indiańskim cmentarzysku zostaje wybudowana restauracja "Chicken Bunker". Pomimo protestów mieszkańców dochodzi do jej otwarcia, ale już od początku coś jest nie tak. Wkrótce serwowana tam żywność zostaje opętana i zaczyna mutować. To samo dzieję się z ludźmi, którzy ją zjedli.

Rywalizacja pomiędzy dwiema rodzinami – familią szalonej Divine, a rodem Connie i Raymonda. Obie z rodzin sądzą, że to im należy się niechlubne miano najohydniejszych i za wszelką cenę będą chciały to sobie udowodnić. W wyniku konkurowania ze sobą dojdzie do mnóstwa starć.

Czterdziestokilkuletni Philippe Roberge mieszka w Quebecu. Uważa, że nikt go nie słucha i nie bierze na poważnie. Absolwent filozofii kultury naukowej, obronił swoją rozprawę doktorską za drugim razem. Jednak teoria interesów w przestrzeni kosmicznej, którą opisał w swojej dysertacji jest odrzucona przez środowisko naukowe...