Filmy dyktatura, lata 30., wojna domowa

Portugalia, lipiec 1936 roku. Faszystowska dyktatura wzmacnia kontrolę nad tym krajem. Grupa nastolatków wyjeżdża na wakacje do nadmorskiej wioski, ale hiszpańska wojna domowa właśnie rozpoczęła się po drugiej stronie granicy. Jest za daleko, by usłyszeć odgłos armat, ale wystarczająco blisko, by wywrócić ich życie do góry nogami i wciągnąć ich w namiętne zamieszanie, które gwałtownie zaznaczy koniec ich dojrzewania.

Akcja filmu rozgrywa się tuż po wkroczeniu oddziałów generała Franco do Madrytu. Wielu republikanów ucieka z kraju obawiając się krwawych represji. Inni nie chcą lub nie mogą tego zrobić, tak jak młode bohaterki tego opartego na faktach filmu. 13 dziewcząt po brutalnych przesłuchaniach na policji zostaje przewiezionych do więzienia Ventas i wspólnie oskarżonych o wspieranie rewolucji oraz organizację zamachu przeciwko generałowi Franco.

Salamanka, lato 1936 roku. Wybitny pisarz i filozof, Miguel de Unamuno postanawia publicznie poprzeć wojskowy zamach stanu, który zdaniem jego autorów ma służyć uporządkowaniu niespokojnej sytuacji w kraju. Bez sprzeciwu aprobuje rozwiązanie rady miejskiej, której był członkiem i uznaje nominację do nowych władz miasta. Piastując funkcję rektora uniwersytetu w Salamance, podpisuje oświadczenie wydane przez uczelnię, w którym popiera się obronę chrześcijańskiej cywilizacji zachodniej przed niosącą destrukcję ideologią Wschodu oraz przewodniczy pracom komisji redukującej obecność na uczelni profesorów o lewicowych poglądach. Rząd republikański zwalnia Unamuno z funkcji rektora, czego on nie przyjmuje do wiadomości. Tymczasem generał Francisco Franco ze swymi oddziałami łączy się z frontem rebeliantów i rozpoczyna udaną kampanię z zamiarem przejęcia wyłącznego dowództwa nad wojną oraz władzy w kraju. Krwawe oblicze konfliktu i liczne wyroki pozbawiające wolności powodują, że Unamuno zaczyna podawać w wątpliwość swoje poglądy. Kiedy generał Franco przenosi kwaterę główną do Salamanki, Unamuno udaje się do niego z petycją o uwolnienie uwięzionych przyjaciół.