Filmy tradycja, nastolatek

Przeszukaj katalog

Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje tradycja, nastolatek. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Kilka arystokratycznych rodzin walczy o kontrolę nad krainą o nazwie Westeros.
Chiny, lata dwudzieste XX wieku. Po śmierci ojca, dziewiętnastoletnia Song Lian zmuszona jest poślubić Chen Zuoqiana – głowę wpływowej rodziny. Pięćdziesięcioletni Chen ma już trzy żony, każda z nich mieszka w oddzielnym domu na terenie wielkiego zamku. Żony zaciekle ze sobą konkurują, ponieważ zainteresowanie ich męża daje władzę, status i przywileje. Każdej nocy Chen decyduje, którą żonę odwiedzi, a wtedy przed jej domem zapalana jest czerwona latarnia. Żony gotowe są na wszystko, by latarnia zapłonęła przed ich drzwiami. Jednak czasem sprawy mogą wymknąć się spod kontroli...

Jeżeli

7,0
Rok 1968. Wielka Brytania. Szkoła dla chłopców. Uczniowie zostają oskarżeni o bunt. Poznajemy Micka i jego młodszych przyjaciół, którzy się zbuntowali przeciwko dotychczasowemu porządkowi panującemu w szkole...


Dr Lagoo jest głową szczęśliwej indyjskiej rodziny klasy średniej. Gdy mężczyzna dziedziczy duże tereny ziemi po swoim ojcu, postanawia je sprzedać pod fabrykę mydła. Pomysł ten nie podoba się jednak Baswie, wiernemu słudze jego przodków, opiekującemu się z wielką pieczołowitością powierzonymi mu gruntami. Zrozpaczony i wściekły nie może jednak nic więcej zrobić jak tylko pomstować na nieświadomego Lagoo. Kilka lat później w rodzinie doktora zdarza się coś niepokojącego. Jego młoda córka Uma (Padmini Kolhapure) zaczyna zachowywać się zupełnie inaczej niż do tej pory, staje się ponura i posępna, a z dnia na dzień jej stan się pogarsza. Przerażeni rodzice pragną zrozumieć co się dzieje z ich córką oraz próbują wszystkiego, aby ją wyleczyć.
25-letnia Sibel (Damla Sönmez) mieszka z ojcem i siostrą w zacisznej wiosce w górach tureckiego regionu Morza Czarnego. Sibel jest niemową, ale komunikuje się, używając starożytnego gwizdanego języka tego obszaru. Odrzucona przez jej mieszkańców, nieustannie ściga wilka, który podobno krąży w sąsiednim lesie, wzbudzając lęk i fantazje wśród wiejskich kobiet. Tutaj jej ścieżka spotyka uciekiniera. Ranny, groźny i bezbronny, jest pierwszym, który patrzy na nią inaczej niż inni z wioski.
Najmłodszy syn George Khana (Om Puri), Pakistańczyka mieszkającego w Anglii, przeżywa trudny okres dojrzewania. Szanujący i krzewiący tradycję przodków ojciec, postanawia zabrać piętnastoletniego Sajida (Aqib Khan) w podróż do rodzinnego Pendżabu.

Samsara

7,7
Po 20 latach od nakręcenia kultowej Baraki Ron Fricke powraca na ekrany kin fenomenalnym obrazem Samsara. To poetycki film bez słów, zapierająca dech podróż przez 25 krajów i kultur z porywającą muzyką, nominowanej do Oscara za oprawę muzyczną do Gladiatora, Lisy Gerrard z Dead Can Dance w tle. Film kręcono przez 5 lat, wyłącznie na taśmie 70 mm, co wpłynęło na jego wyjątkową wartość estetyczną. Sam tytuł wywodzi się z sanskryckiego określenia nieustannego przepływu i powtarzającego się cyklu narodzin, życia, śmierci i odrodzenia. Samsara zabiera nas w miejsca piękne i dotąd nieznane, pokazując przy tym potęgę natury, wpływ cywilizacji na przyrodę i życie człowieka, diametralnie odmienne życie ludzi w różnych zakątkach świata i skłania do refleksji nad kierunkiem, w którym podąża współczesna cywilizacja. PRZYGOTUJ SIĘ NA NIESPOTYKANĄ UCZTĘ DLA ZMYSŁÓW.

Alcarràs

6,5
7,5
Warto było czekać pięć lat na kolejny film Carli Simón, twórczyni pamiętnego Lata 1993. W nagrodzonym Złotym Niedźwiedziem na Berlinale Alcarràs katalońskiej reżyserce udało się ocalić wszystko to, co decydowało o sile jej debiutu. Opowieść o blaskach i cieniach codziennego życia rolników z tytułowej wioski ma w sobie znaną z Lata… autobiograficzną szczerość, ciepło i dyskretne poczucie humoru. W obu filmach umieszczenie w centrum dziecięcych bohaterów pozwoliło także na nadanie waloru niezwykłości błahym, pozornie nieefektownym wydarzeniom. Na tym jednak podobieństwa się kończą, gdyż kameralne Alcarràs zostaje nieoczekiwanie wzbogacone o – niemal nieobecny w debiucie Simón – wydźwięk polityczny. Podobnie jak w klasycznym Drzewie na saboty Olmiego, spokój prowincjonalnego świata zostaje w filmie Katalonki bezpowrotnie zburzony przez wtargnięcie nowoczesności i postępu. W obliczu tych wydarzeń bohaterowie muszą na naszych oczach dokonać brzemiennego w skutkach wyboru pomiędzy pragmatyzmem a idealizmem.
Pogańska tradycja w wiosce z głębi Portugalii pozostawia bolesne ślady w grupie młodych nastolatków. Dwadzieścia pięć lat później, kiedy ponownie się spotykają, przeszłość powraca i zaczyna się tragedia.
Słowa kluczowe

Proszę czekać…