Filmy historia hiszpanii, wojna domowa

Akcja filmu rozgrywa się tuż po wkroczeniu oddziałów generała Franco do Madrytu. Wielu republikanów ucieka z kraju obawiając się krwawych represji. Inni nie chcą lub nie mogą tego zrobić, tak jak młode bohaterki tego opartego na faktach filmu. 13 dziewcząt po brutalnych przesłuchaniach na policji zostaje przewiezionych do więzienia Ventas i wspólnie oskarżonych o wspieranie rewolucji oraz organizację zamachu przeciwko generałowi Franco.

Rok 1973, samotny mężczyzna w średnim wieku jedzie pociągiem z Barcelony do rodzinnej Segowii, gdzie zamierza ponownie pochować zwłoki swojej matki. W czasie tej podróży wracają wspomnienia z lata 1936 roku, które spędził u ciotki Pilar. W Hiszpanii trwała wówczas Wojna Domowa, ale jest ona jedynie tłem innej historii. Otóż wtedy właśnie nasz bohater poznaje swoją kuzynkę, Angelicę i przeżywa pierwszą chłopięcą miłość. Film powstał u schyłku dyktatury gen. Franco i był wielokrotnie blokowany przez cenzurę.

Salamanka, lato 1936 roku. Wybitny pisarz i filozof, Miguel de Unamuno postanawia publicznie poprzeć wojskowy zamach stanu, który zdaniem jego autorów ma służyć uporządkowaniu niespokojnej sytuacji w kraju. Bez sprzeciwu aprobuje rozwiązanie rady miejskiej, której był członkiem i uznaje nominację do nowych władz miasta. Piastując funkcję rektora uniwersytetu w Salamance, podpisuje oświadczenie wydane przez uczelnię, w którym popiera się obronę chrześcijańskiej cywilizacji zachodniej przed niosącą destrukcję ideologią Wschodu oraz przewodniczy pracom komisji redukującej obecność na uczelni profesorów o lewicowych poglądach. Rząd republikański zwalnia Unamuno z funkcji rektora, czego on nie przyjmuje do wiadomości. Tymczasem generał Francisco Franco ze swymi oddziałami łączy się z frontem rebeliantów i rozpoczyna udaną kampanię z zamiarem przejęcia wyłącznego dowództwa nad wojną oraz władzy w kraju. Krwawe oblicze konfliktu i liczne wyroki pozbawiające wolności powodują, że Unamuno zaczyna podawać w wątpliwość swoje poglądy. Kiedy generał Franco przenosi kwaterę główną do Salamanki, Unamuno udaje się do niego z petycją o uwolnienie uwięzionych przyjaciół.

Jest rok 1936, w Hiszpanii wybucha bratobójcza wojna domowa. Młody, 16-letni Andres, nie miał do tej pory doświadczeń z kobietami. Przypadkowo trafia w ręce oddziału anarchistów i by ratować życie, przyłącza się do nich. W jednej z akcji oddział zatrzymuje angielskich arystokratów a Andres służy za tłumacza. Wśród zatrzymanych jest piękna, dużo starsza od niego księżna, która by udowodnić, że nie jest wrogiem, oddaje się młodzieńcowi...

Duchowny jedzie do Hiszpanii, aby dołączyć do sił republikańskich w czasie hiszpańskiej wojny domowej i spotyka tam odważną, atrakcyjną artystkę. Razem biorą udział w walce. Dzięki współpracy ich przyjaźń przeradza się w głębsze uczucie...

Dziennikarz Ricardo (Esai Morales) rozpoczyna śledztwo w sprawie zniknięcia słynnego poety i agitatora politycznego Garcii Lorki (Andy Garcia), który zaginął na początku hiszpańskiej wojny domowej w latach trzydziestych XX wieku.

Portugalia, lipiec 1936 roku. Faszystowska dyktatura wzmacnia kontrolę nad tym krajem. Grupa nastolatków wyjeżdża na wakacje do nadmorskiej wioski, ale hiszpańska wojna domowa właśnie rozpoczęła się po drugiej stronie granicy. Jest za daleko, by usłyszeć odgłos armat, ale wystarczająco blisko, by wywrócić ich życie do góry nogami i wciągnąć ich w namiętne zamieszanie, które gwałtownie zaznaczy koniec ich dojrzewania.

Bratobójcza wojna w Hiszpanii w 1936 roku. Kilku rewolucjonistów ma tylko kilka godzin życia przed egzekucją. Ostatniej nocy w więzieniu, muszą się zmierzyć z belgijskim lekarzem, który przyszedł, aby zbadać ich reakcje stosując terapię bólu.

Syn wielkiej burżuazyjnej rodziny wraca do Barcelony, aby przekonać się, co wydarzyło się po jego ucieczce z kraju w 1939 roku. Dowiaduje się o przejęciu jego majątku przez faszystowskiego starego lokaja.

Hiszpania, rok 1936. Wojna domowa i jej okropności. Hiszpański arystokrata, właściciel ziemski, chce, aby jego 16-letni syn Rafaël (Grégoire Colin) opuścił francuski katolicki establishment i wypełnił swój obowiązek podczas hiszpańskiej wojny domowej. Wysyła go do swojego starego towarzysza broni, pułkownika Masaguala (Jean-Louis Trintignant). Aby wzmocnić Rafaëla, przypisuje go do plutonu egzekucyjnego, który po krótkim wyroku Sądu Wojskowego wykonuje wyrok śmierci na złapanych republikanach. Rafaël niezachwianie wywiązuje się ze swoich obowiązków, ale jego poczucie honoru zmusza go do krytykowania „brudnych wojennych metod” pułkownika, takich jak wykorzystywanie młodej dziewczyny jako przynęty, aby zwabić jej ojca, lokalnego dowódcy republikanów, w pułapkę.